bieganie

W wolnej chwili wpadnę do Ciebie po soki (wbrew pozorom nie zapomniałem o nich), to poklikamy po Endo. Gdzieś tam widziałem dodawanie treningów z ręki.
Wczoraj mi bieganie wypadło , ale że nie widać na razie żadnych wieczornych zobowiązań, to dziś już nie chciałbym odpuścić.

Dzisiaj wybrałem bieganie nad Wartą w Poznaniu a pogoda była super. W lesie jest jeden wielki roztop i mam nadzieje że Michał nie utaplał sie w błocie Chciałbym napisać biegaczom pod rozwagę co mi się dzisiaj przydarzyło. Ale spoko, nic złego wręcz przeciwnie. Mam pytanie czy zdarzył Wam się trening który miał być jak zwykle a okazał się jednym z najlepszych, na którym biegaliście jak na skrzydłach! i nie wadomo kiedy sie skończył a Wy mieliście energię na jeszcze więcej Taki mi się przytrafił dzisiaj mimo że biegam codzień a w weekend przebiegłem więcej niż zwykle! Wszyscy patrzymy na różne formy przygotowań do różnych dystansów a czy patrzymy na swój nastrój, energie i wydolność. Jeśli chodzi o mnie to narzucam sobie plan który musze spełnić a jeśli nie mam chęci do kolejnego treningu albo nastroju to zmuszam się do niego i wmawiam sobie że to jest lenistwo. A co jeśli to organizm daje znać że ten reżim treningowy jest za ostry. Oczywiście dam radę ... . A gdyby każdy trening był wystrzałem energii nagromadzonej a nie przyłamywaniem bólu mięśniowego. Jakie są Wasze przemyślenia związane z praktyką treningową Michał, Joanna, Tomasz, Ubuntu, Ania. Napiszcie nauczę sie czegoś od Was
Pozdro Jacek

Oczywiście Roman liczę na Twoje praktyczne spostrzeżenia również!

@Jacek : Chyba jakąś fajną biegaczkę dziś goniłeś na tych Ratajach:)
@Ania; brakuje Ciebie mocno na weekendowych biegach.

Przy silniejszym wysiłku raczej nigdy nie miałem sił na euforię. Pamiętam jak ukończyłem maraton, ze mną biegł kolega. Mówił że miał łzy w oczach na mecie, ja byłem z wszelkich uczuć zupełnie wyciśnięty. Podobnie było kiedyś na półmaratonie jak starałem się i udało się pierwszy raz przebiec go szybciej niż 2h. Na mecie mało nie zygałem a kumpel mnie reanimował słodką herbatą.

Bywa na ostrzejszych biegach że pojawia się na początku euforia, że jest dobrze. Muszę na nią uważać by nie wypalić całego paliwa potrzebnego na później. W końcu nieubłaganie w mięśniach pojawia się zmęczenie, płuca przechodzą w tryb parowozu i trzeba walczyć.

Po tych cierpieniach zostaje jednak niesamowita satysfakcja, która przychodzi później i chęć by jeszcze raz spróbować. Często pozostaje też ból mięśni, czasem wycieńczenie, ale ja to lubię. Taki rodzaj masochizmu.

Zupełnie inaczej wyglądają biegi sobotnio/niedzielne. Biegnie się wolno, gada się z fajnymi ludźmi, podziwia się piękne otoczenie i kilometry mijają miło. Po tych biegach nie ma zmęczenia i jest fajny nastrój.

Michał, teraz niedzielny bieg to nie raz półmaraton poniżej 2h
Ania, ja wracam powoli do formy (na razie na bieżni) biegam około 6km w tygodniu a w weekend trochę więcej (niestety ten weekend nie pobiegam rano). W przyszłym tygodniu mam urlop i będę biegał po okolicy w okolicy drzemki Michała-syna (czyli około południa) może się zgadamy na wspólne dreptanie.
Jacek, co do doznań bólowych po treningu... zasadniczo poza bólem pasma biodrowo piszczelowego w okolicy kolana to nie miewam negatywnych doznań po biegu. Prawie zawsze kończę "według planu" a plan mam z reguły na tyle niski, że nie wywołuje bólu mięśni. Tak więc każdy z treningów pozostawia u mnie niedosyt, czekam wtedy na kolejny z niecierpliwością.