Kolekcjonowanie książek to pasja, która ma wiele wymiarów. Ludzie kolekcjonuję książki z różnych powodów, ale jednym z głównych jest chęć posiadania rzeczy, które mogą być postrzegane jako przedłużenie nas samych. Książki mogą również symbolizować status i prestiż, a ich posiadanie pozwala podkreślić naszą tożsamość i zainteresowania.

Czy Twoje dziecko zna zasady savoir-vivre'u? Czy umie również z taktem i swobodą poruszać się w rzeczywistości wirtualnej?

Opowiadanie zostało nadesłane do konkursu literackiego "Kryminał z Mieczewem"

Był rok 1650 Anno Dominium. Grudniowy poranek i towarzyszący mu chłód dawał po kościach. Wstające słońce odbijało promienie od zalegającego wszędzie śniegu, jakby próbowało przedostać się przez niego i ogrzać skutą zimnem ziemię.  Jakby tak przystanąć i popatrzeć na cały ten obrazek i na śnieżną czapę która przykryła drzewa świerkowe,  to widok nawet bajkowy był.. Po chwili spiąłem konia i pogalopowałem na przód.

Opowiadanie zdobyło III nagrodę w  konkursie literackim "Kryminał z Mieczewem"

Pewien letni poranek jakich wiele już było w tym roku. Paweł, leniwie się przeciągając otworzył oczy, desperacko próbując przypomnieć sobie wydarzenia ostatniego wieczoru. Jakby przez mgłę widział ludzi, którzy bawili się u niego na ostatniej domówce. Dziewczyny, faceci, nie wszystkich zdołałby wymienić z imienia i nazwiska. Ot tak to już bywa, zapraszasz Xsa, a on zaprasza niby to za twoją zgodą Ygreka i Zetkę.

Opowiadanie zdobyło II nagrodę w  konkursie literackim "Kryminał z Mieczewem"

Zielony samochód dostawczy powoli toczył się leśną drogą. Basia obserwowała ją zza krzaków i po prostu czuła, że jest świadkiem czegoś nietypowego. Coś w tym aucie było złowrogiego, wygaszone światła (nie wiadomo po co, i tak nie był przez nie mniej widoczny o godzinie 12 w południe), przyciemniane szyby, to ślimacze tempo… Nagle auto zatrzymało się, jakieś 200 metrów od ukrytej Basi. I, niestety – jej córki Aurelki, pyskatej, rezolutnej pięciolatki. Aurelka już dawno zorientowała się, że coś jest na rzeczy, być może też nie spodobało jej się auto, albo po prostu nieczęsto widuje się własną matkę zastygłą w krzakach z wypłoszonym wyrazem twarzy.

– Wojtek rozda rękawiczki, a Julek worki! – zarządziła pani. – Proszę, ci, którzy są gotowi, ustawiają się parami przed klasą. Świat czeka na nas!

Jak pachną perfumy albo czy bakterie mają święta