bieganie

Przypominam dzika? Dzięki Łukasz:)
ale trafiłeś - miałem wczoraj przygodę z Prawdziwym Mężczyzną z Wielkim Karabinem. Wracałem sobie żwawo do domu wzdłuż lasu, kiedy w drodze poczułem potrzebę. Załatwiłem ją podziwiając piękne mieczewskie pola, jednak gdy ją skończyłem usłyszałem głos dobiegający z nieba. Głos przemówił: Ty k zawróć w te pędy kretynie bo cię tu ustrzelą. Jak się rozejrzałem, okazało się że stałem i lałem pod amboną, w ambonie siedziała załoga. Pogadaliśmy sobie trochę obrzucając się mięsem, potem pobiegłem dalej bo kurna droga wzdłuż lasu jest moją drogą do domu. Swoją drogą czy do pozwolenia na broń nie powinno być dołączane jakieś zaświadczenie, że strzelca nie można z równowagi wyprowadzić?

Jakis rok czy dwa lata temu mialem podobna pogawedke

Biegiem mijalem ambonej, przy ktorej wypadl mi postoj na robienie brzuszkow wiec zaczalem je robic (pod ambona). Troche przy tym sobie postekiwalem ... Z nieba odezwal sie podobny tekst: "a ty stad spier... bo cie tu odstrzela". Na poczadku oniemialem, ze ktos moze byc takim chamidlem ze bez zadnych dzien dobry, a co pan tu porabia, bo wie pan my tu mamy polowanie - od razu "spier...".

Nie pozostawil mi wyboru, odpowiedz wyszla mi z ust sama: "sam spier... to jest tak samo moj las jak twoj". Potem postanowilem zaakcentowac "mojosc" tego lasu i pod ta sama ambona postekalem sobie wiecej, robiac ponadprogramowe pompki. Z nieba zaczely dobiegac rozne "chu...e" i podobne. Jak eskalacja to eskalacja - z mojej strony padlo: "a teraz zawiadom swoich kumpli ze biegne tam (i tu gest reka w kierunku z ktorego dobiegaja strzaly) zeby przestali strzelac. To moja trasa biegowa i jej nie zmienie". Mieso za mna ciezko dudnilo o ziemie ...

Ubu

Podczas kiedy ekipa biega narażając swoje życie w lesie ja robię inhalacje...
A co do uzbrojonych ludzi w lesie
Całkiem niedawno (poniedziałek) biegliśmy przez las i na skrzyżowaniu, na kamieniu przycupnął myśliwy. Kiedy wybiegliśmy wprost na niego całkiem gwarną gromadką, uśmiechnął się i miło nas pozdrowił.
Może to te ambony... kompleks wyższości

Wczoraj o kilometr obok też miałem spotkanie z myśliwym. Biegłem z Łukaszem który usilnie próbował coś zgubić i prawie mu się to udało Pozdrowienie jak zawsze w lesie i wymiana informacji abyśmy trzymali sie głównych duktów. Rzecz w tym iż podczas strzelania zbiorowego istnieje niebezpieczeństwo postrzelenia mimo że nikt tego nie robi celowo. To chamstwo podczas rozmów wynika z niskiej kultury osobistej tłuściochów z bronią. Mój znajomy myśliwy mówi otwarcie, że więcej jak połowa myśliwych nie powinna mieć prawa do użycia broni w lesie ze względu na brak wyobraźni, niski poziom kultury a przede wszystkim brak umiejętności podejmowania decyzji w tempie. Myśliwy na krótko przed przed oddaniem strzału musi podjąć trafną decyzję czy strzelając nie rani zwierzyny. Ta umiejętność idzie w parze z wyważeniem i opanowaniem w rozmowie. Wracając do myśliwego którego spotkałem w lesie od razu dało sie wyczuć takie cechy o których napisałem. To przyjemność spotkać takiego myśliwego w lesie. Chylę czoła bo to jest bardzo rzadka sytuacja. Powiedział też że nikt nie zabroni nam biegać po lesie a myśliwym polować, a my musimy się po prostu dogadać.
Michał dał dobrą propozycje aby zaprosić kogoś z koła (a właściwie z dwóch kół) do naszego forum aby nas informowali o polowaniach. Najlepiej będzie w danym dniu zaplanować trasę gdzie indziej a rejon jest duży i to nie jest problem.
Jacek

Też mam takie doświadczenie, że myśliwi są w porządku. Odnoszą się (w większości) do mnie przyjaźnie mimo, ze wszyscy na raz mogliby mnie nie cierpieć, bo kiedyś dopadłem ich razem siedzących na przyczepie i zwymyślałem. Nie wiem co mi odbiło...

By tradycji kronikarskiej stało się zadość, biegaliśmy dziś z Jackiem 15 km konwersacyjnie, Łukasz zaspał. Myśliwych brak, był za to jakiś spacerowicz z psem, któremu na smyczy aż ślepia wyłaziły i charczał jak astmatyk, tak chciał się z nami zaprzyjaźnić.