WINO DOMOWE

Ściągawka do przepisu na wino zapodane "towarzyszom od gąsiora" we wczorajszym mailu („Piast” 1830r.)

„jabłecznik" – słabe wino jabłkowe (raczej z obierek niż z jabłek – smak mierny, alkoholu coś koło 10 %, wytwarzany w każdym szanującym się dworze jako napój codzienny)
"spirytus jabłecznikowy" - destylat z jabłecznika (w szerokim świecie Calvadosem zwany)
"miód praśny" – czasem zwany przaśnym -miód w plastrach (w odróżnieniu od miodu bitego, który już z plastrów oddzielono przy pomocy rodzimego tłuczka drewnianego w czasach gdy nie znano jeszcze wirówki, centryfugą swojsko zwanej )
"reszta z wydzielania miodu praśnego" – wosk zmieszany z miodem, pszczołami, czerwiem, pyłkiem i wszystkim co z barci podebrano (odpad z bicia miodu)

Czy wszystko już jasne ?

P.S.
Piszę na forum (miast odpowiadać na maile), bo to są informacje, które częścią ginącej tradycji już są i może dzięki temu całkiem w niebyt nie pójdą

A w zasadzie to cały przepis wpiszę, bo interesujący jest niezmiernie i może jeszcze ktoś się zainteresuje zapomnianymi przepisami kulinarnymi. (trochę takich mam w kajeciku)

"Piast Czyli Pamiętnik Technologiczny." 1830. T.17
Wino Amerykańskie.
J. Cooper z'New- Jersey podaje następujący sposób robienia tego napoju:
do jabłecznika wrzucają się reszty z wydzielenia miodu praśnego, i otrzymana tym sposobem mieszanina, przepuszcza się przez cedzidło wprzód nim jeszcze zacznie i fermentować, potem dodaje się do niey miodu praśnego poty, póki mieszanina nie będzie tak gęsta, izby po niey jayko pływać mogło. Tym sposobem przygotowany płyn, zostawuje się fermentacji przez 4 do 6 tygodni, poczem trzeba go przecedzić, za pomocą białka wyklarować, dodać kilka kwart spirytusu jabłecznikowego (esprit decidre). Napóy ten nazwany winem amerykańskiem, ma być lepszy od wielu gatunków prawdziwego. Z przepisów robienia tego napoiu wnosić można, że musi by ci podobny do miodu polskiego, który u naszych oyców używanie wina zastępował.

No to zapodaj przepis. Ciekawe jak Mazurzy miodu zażywają ?

Szkoda że promocja na miód sie skończyła, choć wydaje mi się, że zmiana ceny z 15 na 11 PLN za kilogram jest cykliczna i pewnie za chwilę znów nastapi.

Wczoraj testowałem dodatek miodu pitnego do wina orzechowego. Wynik wielce interesujący i należy brać taki kupaż pod uwagę. Słodkość orzechowego wzrasta nieznacznie, za to całość staje się znacznie pełniejsza, miód pięknie otula lekką goryczkę tego wina i nadaje mu swoistej "oleistości".

Pewnie trzeba będzie wygospodarować trochę miejsca na miody, bo ich sycenie to tradycja wspaniała, a jako składnik kupaży, mogą być bardzo przydatne. Wystarczy trójniak a nawet czwórniak - słodsze miody są na mieszanie z winem za dobre i za drogie. Przy cenie miodu bitego na poziomie 11 PLN za litr, gotowy produkt kosztuje jakieś 6 PLN przy trójniaku a to oznacza, że użycie miodu (nawet z promocji) jest osiem razy droższe od uzycia białego cukru - mimo to zdecydowanie warto pobawić się w miodosytnictwo.

Uwaga tylko na dodatek chmielu. W miodach jest O.K. ale w winach wybija się z bukietu i tworzy dysonans - lepiej do miodów, które będa mieszane z winami go nie dodawać.