WINO DOMOWE

No to za wiele tego bzu nie ma.
Najlepiej dolać do owocków ½ litra wrzątku i rękami rozgnieść na miazgę albo w ½ litrze wody zagotować całość i po ostudzeniu „rozpaćkać” To jest dość łatwe, bo owocki są miękkie; natomiast zapach surowego bzu jest średnio przyjemny (w winie się zmienia).
Dalej to jak zwykle - pożywka i drożdże (może być nieco większa porcja drożdży) oraz 10 gram (!) kwasku cytrynowego no i syrop cukrowy w dwóch podzielonych dawkach. Pierwsza dawka : z około 2 kg jabłek ugotuj w 2l wody ”mocny” kompot i rozpuść w nim 1,5 kilograma cukru. Część jabłek można z kompotu wyjeść, bo będzie ich sporo a potrzebny jest głównie sok a nie przecier jabłkowy. Druga dawka, po 7 dniach intensywnego bulgotania tak samo 1,5 kg cukru w 2 l kompotu. Razem 10 litrów nastawu o zawartości cukru 310g/l ; kwasowość 1,1 g/l . produkt końcowy przy BLG -3 (pełna wytrawność) będzie zawierał 18 % alk. Taka moc jest potrzebna w nim, bo to będzie dodatek kupażowy i należy traktować to wino jak przyprawę do innych win. Poza tym będzie go tak mało, że trzeba z nim się obchodzić jak z eisweinem – czyli dawkować kroplomierzem !!!

Moje aroniowe z czarnym bzem i niewielkim dodatkiem gron winnych już się zaczyna uspokajać. Ponieważ win do użytku "obiadowego" mam w zapasie stosunkowo dużo, postanowiłem z tego właśnie zestawu stworzyć wino wielkie, nieśmiertelne o którym będzie się rozmawiało wśród znajomych (po części to reakcja na otrzymany ostatnio od grega eiswein) Zrobię bardzo mocne, półsłodkie, ciemne, taniczne wino. Uzupełnię jego skład nalewką z suszonych śliwek, zaleję nim nową beczkę i zapomnę o jego istnieniu na 5 lat.
O kurczaczek!. Chyba będę zmuszony tą beczkę zamurować, albo jakoś inaczej zabezpieczyć

P.S. W weekend spróbuję sprawdzić co wyszło z podobnego eksperymentu , dokonanego w 2007r. - w końcu czymś godnym trzeba odpowiedzieć na lodowe z Rheinhessen !!!